जगातला हा डिजिटल दुभंग आज अँग्री यंग मॅनची आठवण करुन देणारा असाच आहे. या
जगाच्या चव्हाट्यावर आपले गुण मांडण्यासोबत आपला आक्रोशही व्यक्त करण्याचा प्रयत्न
नवी पिढी करते आहे आणि तोच फेसबुकच्या पानापानावर उमटलेला दिसतोय.
ज्ञानेश्वरांनी भिंत चालवली होती आता नव्या
पिढीचे ज्ञानेश्वर ‘वॉल’
चालवताना आपणास दिसतात. अमेरिकेत भिंतीवर
रंगांची ग्राफिटी करणारी पिढी आहे त्याच पिढीला कॅनव्हास देण्याचे आणि अमर्याद
कॅनव्हास देण्याचं काम फेसबूक सारखा मिडिया आणि विविध ब्लॉग्जनी केलेलं आहे.
या
माध्यमाची ताकद अमर्याद अशीच आहे. यात पालकांनी जागरुक रहायची गरज आहे. नागरिक
म्हणून आपण स्वत: आपल्या सुरक्षेची काळजी घ्यायला हवी आणि पालक या नात्यानेही
माध्यम सुरक्षा असणं ती जपणं याची खबरदारी आपण घेण्याची गरज मान्य केली पाहिजे.
सोशल
मिडियाची आपल्या पुढच्या पिढीला आवश्यकता आहे. जसा भेद मोठ्या शहरातील मुले आणि
ग्रामीण मुले यांच्यात आहे तसा आणखी एक भेद आता जन्माला येत आहे. केवळ इंग्रजी
बोलता येत नाही म्हणून ग्रामीण भागातील मुलामुलींना कमीपणा वाटतो. मुलांना हा मिडिया
उपलब्ध करुन देणं गरजेच त्यासाठीच आहे. काय साधं फेसबूक अकाऊन्ट नाही तुझं किंवा
तुझं मेल अकाऊन्ट नाही किंवा स्मार्टफोन नाही असं आताच मुलं बोलताना दिसतात. आपण
मुलांना इंटरनेट वापरु न दिल्यास त्यांच्यातही ही कमीपणाची भावना लवकरच निर्माण
होणार आहे हे लक्षात ठेवा.
प्रत्येक
घरात टिव्ही सोबत आता कॉम्प्युटरही आवश्यक झालाय. आपल्या मुलांना आत्मविश्वास
देण्यासाठी आधीच्या पिढीने काळाची पावलं ओळखून मुलांसाठी ही साधनं द्यायला हवी
अन्यथा ही मुलं वैफल्यग्रस्तही होण्याचा धोका आहे. तेव्हा हा डिजिटल ‘डिव्हाईड’
स्वीकारा आणि ही दरी कमी करण्याचा प्रयत्न करा इतकच सांगण.
-
प्रशांत दैठणकर
No comments:
Post a Comment