Monday 10 October 2011

तुम इतना जो मुस्कुरा रहे हो ... !


     काही माणसं प्रत्यक्षात कधी आपल्याला भेटलेली नसली आणि आपणही त्यांना कधी भेटलेलो नसतो तरी देखील ही माणसं आपल्या आयुष्यातील काही जागा घेऊन असतात अशाच काही जणांपैकी एक म्हणजे जगजित सिंह. तसं नाही म्हणायला या व्यक्तीची फक्त एकदा औरंगाबादेत भेट झाली ती कार्यक्रमादरम्यान अगदीच ओळखीपुरती झाली होती.
     रिपोर्टींग करताना कला, संस्कृती आणि चित्रपट हे विषय माझे आवडते असल्याने त्याबाबतचं रिपोर्टींग मला दिल जायचं. ताज हॉटेलमध्ये झालेला कार्यक्रमात जगजितसिंह यांची भेट झाली होती अगदीच अल्पकाळ परिचय झाला पण मैफल मात्र ऐकली होती.
     जगजीतसिंह ख-या अर्थानं रेशमी मुलायम आवाजाचा धनी माणूस. मला वैयक्तीकरित्या हा आवाज फारसा भावला नसला तरी त्या आवाजात एक आगळीच जादू होती. या आवाजाचा माझा परिचय माझ्या बालपणातला नांदेडमध्ये उन्हाळयाच्या सुट्टयांमध्ये मावशीकडे महिनाभर रहायच्या काळातला.
     नांदेड मधल्या श्याम चित्रपटगृहात आमच्या चिल्लर गॅगने 'अर्थ' नावाच्या चित्रपटात हा आवाज ऐकलेला. त्या काळी आला चित्रपट की बघायचा असा उद्योग होता. चित्रपट चांगला-वाईट हा भेदाभेद आम्ही करायचो नाही. त्या चित्रपटातलं ते गाणं ' तुम इतना जो मुस्कुरा रहे हो.. क्या गम है जिसको छुपा रहे हो..!
     त्या शब्दामधलं ते रुपक प्रचंड आवडलं होत दु:ख लपवण्यासाठी हसायचं ही कवी कल्पना मनात घर करुन बसली आणि गाणं देखील.
     जगजीतचं त्यानंतरचं आवडलेलं गाणं म्हणजे होठोंसे छु लो तुम मेरा गीत अमर कर दो..! या गाण्यातही शब्दांची जी कसरत आहे ती अतुलनीय अशीच आहे आणि त्यामुळेच ते गाणं लक्षात रहातं.
    2003 साली माझ्या मातोश्रींनी जगातून निरोप घेतला त्या वेळी त्यांना पोहोचवायला निघालो ह्या स्वर्गरथावरच्या गाण्यातून जगजीतनंच साथ दिली.. दु:खाची किनार असणारा तो क्षण आणि त्या क्षणाची ती साथ.. ते भजन कितीही चांगलं असलं तरी ते स्मृतींच्या अशा कप्प्याशी जोडलं गेलय की जगजीतच्या सूर म्हटलं की तोच क्षण आठवतो.
     असतात अशी काही अनाकलनीय नाती वैयक्तिकरित्या तो आवाज आवडत नसला तरी तो खूप उच्च दर्जाचा मखमली आवाज होता आणि तो आवाजाचा धनी देहरुपानं जगातून गेला असला तरी त्याचा आवाज कायमच कानसेनांना तृप्त करीत राहणार आहे.
प्रशांत दैठणकर

1 comment:

Anonymous said...

thats so nice remembrance my friend